برند کریستین دیور (Christian Dior) از جمله اولین خیاطهایی بود که برند خود را در هالیوود مطرح کرد و لباس “Marlene Dietrich” (مرلین دتریک) بر روی پرده نقرهای سینما به دهه 1950 بر میگردد. نمونه دیگر آن “Hubert de Givenchy” هبرت دی گیونچی است، که او را به عنوان طراح لباس “Audrey Hepburn” آدری هپبرن میشناسند. هپبرن در فیلم “صبحانه در تیفانی” نقش آفرینی میکند که پیراهن زنانه مشکی بلندی پوشیده، لباسی که یکی از متفاوتترین و شیکترین لباسهای تاریخ سینماست. اگر بخواهیم نمونهی اخیر از این طراحیها را نام ببریم، فیلم “گتسبی بزرگ” در سال 2013 است. طراحی لباسهای این فیلم را برند “Miuccia Prada” (موچا پرادا) به عهده داشت. این مطلب یادآوری مختصری از چند و فیلم و طراحان آن لباسها.
ترس از صحنه (1950)، کریستین دیور (Christian Dior)
نقش اول زن در این فیلم را “مرلین دتریک” به عهده داشت. او از آلفرد هیچکاک، کارگردان فیلم میخواهد که کریستین دیور را استخدام کند تا لباسهای او را طراحی کند. باید اضافه کنیم که دتریک بر روی صحنههایی که از خودش فیلمبرداری شد کنترل داشت. اینگونه شد که خیاط معروف لباسهایی با دامن بلند و لباسهای روزانهی شیک طراحی کرد.
صبحانه در تیفانی (1961)، هبرت دی گیونچی (Hubert de Givenchy)
چه کسی میتواند صحنه ابتدایی و جادویی این فیلم با آن نمای برجسته از آدری هپبرن را فراموش کند؟ هبرت دی گیونچی این لباس را برای صحنهای که “Holly Golightly” پشت فروشگاه تیفانی ایستاده و در حال خوردن کروسان است طراحی کرد. همراه چنین لباسی یک جفت دستکش بلند و گردنبند صدف به عنوان اکسسوری استفاده کرده است. این لباس یکی از معروفترین لباسهای تاریخ سینماست.
سال پیش در مرینبد (1961)، کوکو شنل (Coco Chanel)
برند کوکو شنل لباسهای بازیگر لبنانی-فرانسوی به نام “Delphine Seyrig” دلفاین سریگ، ستاره موج نو فیلم کلاسیک به کارگردانی “Alain Resnais” را بر عهده داشت. طراح تمرکز را روی خانه او گذاشت و براساس آن لباسهای بینظیری از پارچههایی مانند شیفون، انواع پارچههای توری و اکسسوری با مروارید را طراحی کرد.
نمایی به قتل (1985)، عزالدین علیه (Azzedine Alaia)
آخرین فیلمی که “Roger Moore” در آن نقشآفرینی میکند “A View to Kill” از فیلمهای سریالی جیمز باند است. این فیلم اکشن از نظر طراحی مد و پوشاک به واسطه “عزالدین علیه” طراح تونسی، قوی عمل کرده است، او لباس “Grace Jones” گریس جونز را طراحی کرد، که نقش آن را “May Day” ایفا میکند. بدون شک لباس او که به شکل هودی زنانه است یکی از بهترین لباسهای شخصیتهای شرور است.
ماری آنتونت (2006)، مانولو بلانیک (Manolo Blahnik)
طراح لباس، میلنا کانونِرو لباسهای فیلمی از سونیا کاپولا (2006) را طراحی کرده. همچنین “کریستن دانست” در نقش اصلی “ماری آنتونت” ظاهر شده. در این میان طراح کفش “مانولو بلانیک” برند خود را بر روی کفشهای گران قیمت ملکهی نگون بخت، ماری آنتونت ثبت کرد. در این فیلم یک سکانس با نمای بسته از طراحیهای او وجود دارد که اشاره به دمپاییهای منگولهدار که یک طرح عجیب و غریب برای یک کارکتر عجیب و غریبتر طراحی شد.
قوی سیاه (2010)، رُدارته (Rodarte)
خواهران ردارته، لورا و کیت مولیوی طراحی دو مدل از قوهای سفید و مشکی که نقش این کارکترها را “Natalie Portman” (ناتالی پرتمن) ایفا میکند، به عهده داشتند. در سکانس آخر که پرتمن رقص دریاچه قو را انجام میدهد در دو لباس مشکی و سفید ظاهر میشود که دامن آن تماما از تور است.
گتسپی بزرگ (2013)، مویا پرادا (Miuccia Prada)
فضای عجیب و غریب و متشوش دهه 1920 میلادی به وسیله “مویا پرادا” تقویت شد زیرا طراحی لباسهای 40 شخصیت از فیلم گتسپی بزرگ را به عهده گرفت. بسیاری از لباسهایی که “Carey Mulligan” (کری مالیگن) در این فیلم پوشیده توسط این برند طراحی شده. لباسهایش در نقش “دیزی” یک زن متمول، از جنس ابریشم و خز است که بعضی از قسمتهایش با پولک تزئین شده.
جیمز باند: شبح (2015)، تام فرد (Tom Ford)
او شهرتش را از دوزندگی هوشمندانه به دست آورد، و این شهرت تنها زمانی کامل میشد که لباس “Daniel Craig” (دنیل کریج) را تام فرد طراحی میکرد. بعضی از بهترین کارهای او در این زمینه مربوط به طراحیهایش برای این کارآگاه مخفی است که یک کت براق به همراه یک ست بی نقص و کامل است. فُرد همچنین طراحی لباس فیلم “Quantum of Solace” (مقداری آرامش) و بعضی از لباسهای فیلم بعدی از سری فیلمهای جیمز باند به نام “No Time to die” (برای مردن زمان نداری) را طراحی کرده است.