بلوزهای طراحی شده از پارچه حوله ای چایی

لباس هایی  با برچسب “دوباره استفاده شده از پارچه ها” به صورت اتفاقی طراحی شدند. طراح این لباس ها “سلینا سندرز” (Selina Sanders)، حدود یک سال پیش، این هنرمند اهل کالیفرنیا متوجه هشتگی شد که یک زن فعال در یوتوب و شبکه های اجتماعی به نام “بث جونز” (Beth Jones) آن را منتشر کرد. این هشتگ که “Always Dress Up” بود همه را به خوش پوشی، حتی برای خود تشویق می کرد. در این میان سندرز شروع به دنبال کردن این هشتگ کرد. چیزی که از این هشتگ ها دستگیرش شد این بود که، طراحان نه تنها لباس های زیبا را به اشتراک گذاشته بودند بلکه دست به طراحی لباس برای خود زده بودند. او در این مورد توضیح می دهد که “طراحی با پارچه های گلدار حوله ای بسیاری که داشتم شروع کردم. این پارچه را نیز با پارچه چهل تیکه که برای دهه 90 میلادی بود ترکیب کردم که نتیجه این ها یک بلوز بود.”

جونز نیز با به اشتراک گذاشتن تنها این بلوز در صفحه اش توجه بسیاری از دنبال کننده هایش را به این بلوز جلب کرد. سندرز متوجه شد که او وارد مرحله جدیدی شده است. از این رو سندرز یک سال بعد طراحی هایش را با پارچه های چایی (حوله ای)، پارچه های چهل تکه، و پارچه های رومیزی شروع کرد. او با استفاده از این پارچه ها بلوز های آستین دار پفی  و بلوز های دکمه دار را طراحی کرد. بدین گونه طولی نکشید که توسط دنبال کننده های اینستاگرامش شناخته شد.

سندرز بزرگ شده فیلیپین است، به همین دلیل اینکه بتوان چیز جدیدی از کهنه ها درست کرد برای او عجیب و دور از ذهن نیست. مادر او نیز یک طراح بود. او این را به خاطر دارد که مادرش از پارچه هایی که بلا استفاده بود لباس هایی طراحی می کرد. او می گوید: “مادر بزرگ و پدربزرگم وقتی به خانه می آمدند مقداری از پرده ها و روتختی ها رو با خود می بردند. چیزی که من به یاد دارم این است که آن ها به مغازه دست دومی ها هم سر می زدند و با مادرم برای پارچه هایی می کشتند که بتوانند همه را به هم وصل کنند. در این مغاره معمولا همه چیز چیدا می شد. از لباس های جین تا انواع کت ها. ما در بیشتر مواقع به دنبال بافت ها و نقوشی بودیم که بتوان ردپای گذشتگان را در آن پیدا کرد.

او پانزده سال گذشته مشغول کار کردن در شرکت های مد و فشن  مانند “BCBG”، “Target ” و “St. John” بوده است. با توجه به اینکه سال ها در این صنعت کار کرد، متوجه شد که علاقه و شوق برای کار کردن در این شرکت های بزرگ را ندارد. او اضافه می کند: “من بخش تاریک مد و فشن را دیده ام که دارد به چه چیزی تبدیل می شود. اینکه به سوی مصرف گرایی و پر کردن بازار و گسترش آن رفته است. چیزی که او می خواهد این است که بتواند کارش را به افراد مختلفی اعلام کند. و این راه باعث می شود او امکان این را به بارچه های بلا استفاده بدهد که در جای دیگری طور دیگری به بقای خود ادامه بدهند.