مری یکی از شناخته شدهترین زنان طراح مد در بریتانیا و البته دنیا بود. او که به تازگی و در سن ۹۳ سالگی دفتر زندگیاش بسته شده؛ با ایدههای تازه و خلاقانهاش همیشه بسترساز ایدههای جدید در زمینه مد و البته بر لباسهای زنانه بود.
البته آنچه بیش از همه برای او شهرت به بار آورد، طراحی دامن و یا همان مینیژوپ برای زنان قرن بیستمی بود، پوششی که در دالانهای تاری زمان مانده و داشت گرد و دود میخورد.
منتقدان عرصه مد، گذاشتن تبعیضات جنسیتی و از بین بردن ریشههای پوشش زنان را از ویژگیهای او میدانند، مری یک فمنیست با سابقه به شمار میآمد و دامنی که طراحی کرده بود به عنوان نشانهای از آزادی زنان در قرن بیستم بود.
مری شش دهه پیش نخستین فروشگاه مد و لباس خود به نام «بازار» را در یکی از معروفترین خیابانهای لندن افتتاح کرد. اوایل میخواست طرحها و لباسهایی از سایر برندها را ارائه کند اما از آنجایی که طرحی را منطبق با سلیقهاش پیدا نکرد خودش دست به کار شد و الگوهای مورد توجهاش را طراحی و تولید کرد.
او برای این خلق شده بود، و لباسهایش با استقبال روبرو شد و در بسیاری از خیابانهای انگلستان و حتی در برخی کشورهای دیگر شعبههایی از فروشگاه او افتتاح شدند. زنان بسیاری با لباسها و طرحهای خلاقانه مری در خیابانها دیده میشدند و رویای مری حتی از مرزهای تصوراتش هم میگذشت و جلوتر میرفت.
مری که کار را به صورت انفرادی شروع کرده بود، یک گروه بزرگ را دور خودش جمع کرد. او لباسها ر طراحی میکرد و آنها میدوختند. لباسها رنگها و الگوهای متنوعی داشتند.
همراهی با رنگ و روح، موسیقی و نوشیدنی
یکی از رازهای موفقیت جدای از طراحیهای شاخص او، فضایی بود که در بوتیکهایش جریان داشت. هرکسی برای انتخاب و خرید لباس میرفت، میتوانست ساعت طولانی آنجا بماند، موسیقی گوش دهد، نوشیدنی بخورد و… تمام چیزهایی را تجربه کند که تا به آن روز در حین خرید نچشیده بود.
همیشه عدهای در مقابل ویترین مغازههای او به تماشا ایستاده بودند و به لباس و مدل ها نگاه میکردند. خودش در آن زمان در مصاحبهای گفته بود: «لباسی که میآوریم به سختی تا ده روز در فروشگاه میماند.»
مری در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰، یکی از طراحان برتر و تاثیرگذار لندن بود و لباسهایش بر پوشش جوانان تاثیر میگذاشت و تبدیل به مد میشد.
دامنهای مردانهای که زنان صاحب آنها شدند
اما آنچه مری را به یک طراح بسیار متفاوت تبدیل دامنها به مینی ژوپ بود. پیش از هر چیز باید بگوییم دامنها بر خلاف تصور ما، یک پوشش مردانه بودهاند که اتفاقا در آن زمان بسیار استفاده میشده است. حتی تصاویری از مردان بر لوحهای تاریخی با دامن نقش بسته است. اما بعد از سالها، مردان شلوارپوش میشوند و زنان دامنهای بلند به تن میکنند.
تا اینکه در یک تئاتر، بازیگری با دامن مینیژوپ روی صحنه میرود و وسوسه پوشیدن دامن کوتاه نمود مییابد، اما راه به جایی نمیبرد تا اینکه سالها بعد، مری آن را طراحی و تولید میکند.
طراحی دامن یا مینیژوپ یکی از خلاقانهترین طرحهای مری بود تا جایی که بسیاری میگویند این دامن، عملا انقلابی در نوع پوشش زنان ایجاد کرد.
در سایت دویچه وله درباره این مدل پوشش میخوانیم: شمار زیادی از تحلیلگران، جامعهشناسان و مدافعان حقوق زنان بر این باور هستند دامن تاثیری فراتر از یک لباس بر زندگی و موقعیت زنان در انگلستان و سایر کشورها داشته است. به طوری که زنان با آزادی، زیبایی و تنوع ظاهری بیشتری در جامعه ظاهر شدند.
طراحی در همه زنان زندگی میکند
مری را به عنوان طراح دامن میشناسند اما واقعیت این است که او باعث طراحی و روی بورس افتادن لباسهای زیادی شد، از سارافون و بلوزهای گشاد گرفته تا شلوارهای تنگ و…. او حتی در اوایل دهه ۱۹۷۰، تولید لباس را متوقف و به طراحی لباسهای خزدار، لباس زیر زنانه، لباس خانگی و فریم عینک روی آورد. مری همچنین وارد عرصه تجارت لوازم آرایشی هم شد و آن را تا سال ۲۰۰۰ ادامه داد.
مقالهای در روزنامه ساندی تایمز درباره مری چاپ شده بود که نشان میداد او حتی اگر لباسی را از نقطه صفر طراحی نکرده بود اما میتوانست به آن معناو جلوهای دوباره ببخشد؛ مانند جوراب شلواری که باعث رونق آن شد و تقریبا هیچ زنی نبود جوراب شلواری را تجربه نکرده باشد!
زمانی که آخرین برگ زندگی او در خانهاش در لندن بسته شد، یک فرزند داشت، سه نوه و در بسیاری از زنان ردپایی از او دیده میشد.